Helen Murphy: weer gevraagd voor ja woord!

Zondag 29 mei: In mijn woonplaats Oud-Zuilen mijn huis verder opgeruimd en schoongemaakt voor de verkoop. Maar ook weer even gezellig bij gekletst met mijn lieve buurvrouwen Floor en Helen.

Toen ik vroeg of Helen ja wilde zeggen tegen een bijzondere verzoek van mij raakte ze van slag. Maar ik ben al twee keer getrouwd geweest? Riep ze verbouwereerd.
Mannen zouden inderdaad in de rij moeten staan voor haar. Helen is zeldzaam gastvrij, haar lach is aanstekelijk en in haar huis en tuin waan je je in een paradijsje. Sinds kort scheren er zelfs uilen over de (slot)tuin achter haar huis.
 
Heb het genoegen gehad dat ik al een paar feestjes met Helen heb mogen meemaken. Ik ben gek geworden op haar soep en gezelligheid. Marie-Françoise en ik kijken al weer uit naar het moment wanneer we de dames van Oud-Zuilen in Deventer mogen ontvangen!
 
Hoorde pas vandaag de volledige naam van Helen: Helen Murphy. De wet van Murphy vertaal ik voor haar: bij Helen komt juist alles goed. Toch had ze vroeger wat last van die naam. Ze groeide op in de buurt van Glasgow en werd als meisje geplaagd. Murphy wordt geassocieerd met het katholieke geloof en haar rode pijpenkrullen vond ze toen geen prettige karaktertrek.
 
In Schotland ging ze naar de nonnenschool en dat betekende dansles met uitsluitend vrouwen. ,,Met als gevolg dat ik nog steeds niet kan dansen omdat ik altijd wil leiden.’’
Heb Helen haar leeftijd ontfutseld (68 jaar), maar dat geloof ik nog steeds niet. Ze is zo jong van geest dat ik haar veel jonger inschat. Ze schakelt alleen graag van het Nederlands naar het Schots over als ze een tikje opgewonden raakt. Ook aandoenlijk.
 
Inmiddels woont ze langer in Nederland dan in Schotland. Na haar pensionering na een mooie loopbaan bij Reed Elsevier (oa hoofd automatisering) reist ze veel. Vooral naar haar kinderen in Beijing en Australië. Top punt van geluk voor haar is wanneer een van de kleinkinderen bij haar komen logeren.