Marijke Kool, mijn reddende engel!

Dinsdag 10 mei: Marijke Kool was vanavond mijn reddende engel toen ik mijn lange werkdag als klusser evalueerde met mijn bouwmaat Lex Valk bij Gio’s. Ik stelde vast dat ik vooral moe was van het schuurwerk en voor mij doen een sociaal arme dag had zonder nieuwe connecties. Een zeldzaamheid.
 
En toen kwam Marijke aangewandeld met haar vriend. Erg bijzonder, want onze wegen hebben elkaar diverse keren gekruist. We kennen elkaar van het Fioretti College in Lisse waar ze de schoolbanken in haar examenjaar voor het VWO deelde met nota bene Clemens. Later werden Conny en ik collega van Marijke bij het Leidsch Dagblad. En weer later kwam ik Marijke tegen op een verjaardag van Clemens toen ze in Deventer was neergestreken voor haar werk.
 
Het levenspad van Marijke leent zich als een script voor een boek. Marijke is na haar periode bij het Leidsch Dagblad gedurende zes jaar taxichauffeur in Amsterdam geweest. Ook heeft ze lange tijd gereisd om vervolgens studies op te pakken en carrière te maken. Eerst bij de FNV. Daarna in diverse leidinggevende functies bij de gemeente Zwolle en de laatste jaren is ze actief in de woningbouwsector. Sinds vorig jaar is ze directeur-bestuurder van de woningbouwcoöperatie SallandWonen (Raalte, Olst en Wijhe). Erg knap! En nog altijd heeft ze een meisjesachtige uitstraling met blosjes.
 
Het was maar een korte en spontane rendez vous, maar Marijke zal ik vaker treffen, want ze woont ook in het centrum van de stad waar Marie-Françoise en ik gaan wonen. Praten we ongetwijfeld ook verder over haar passie voor voetbal. Dacht dat ze Ajax supporter was, maar Marijke ging met haar moeder naar alle thuiswedstrijden van Feyenoord, nadat haar echte favoriete club Haarlem was opgedoekt.
Zelfs de uitwedstrijden van Haarlem volgde Marijke zodat ze ook dan illustere helden als Alwin Leysner, Keith Masefield, Marcel Peeper en Wim Balm aan het werk kon zien. Ik zelf beperkte het tot een seizoenkaart voor de thuiswedstrijden.
Marijke en haar moeder waren dus echte supporters! En dat was heel bijzonder, want Haarlem kende nauwelijks supporters. Haarlem had alleen een bescheiden schare toeschouwers.
 
Mooi die mijmeringen. Waar een stad als Deventer toch klein kan blijven met dit soort mooie ontmoetingen.