Danny vd Broek laat Jaap van Essen herleven

Vrijdag 12 februari: Vandaag mijn agenda schoon geveegd om voor de laatste keer met mijn levensvriend Leen Looijen het glas te heffen op Jaap van Essen (55). Jaap is nog van een generatie van journalisten met een kritische en onafhankelijke houding en gevoel voor nieuws. Jaap keek al vele jaren geleden met veel scepsis en wantrouwen naar organisaties als de Fifa. Aan de andere kant was hij gek op Nijmegen en N.E.C. Zijn grootste zonde is dat zijn wieg in Apeldoorn stond.
 
Heb vele jaren een bijzondere band gehad met Jaap die twee jaar een vergeefse strijd heeft moeten leveren om langer bij zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen te mogen blijven.  
 
Heb lang gedacht en gehoopt dat ik samen met Jaap, Danny van de Broek en Ted van Leeuwen, die ik vandaag overigens heb gemist, zou samenwerken op de sportredactie van de Gelderlander. Uiteindelijk verliep mijn journalistieke ontdekkingstocht anders maar N.E.C. bleef altijd een rode draad in ons leven.
 
Het was dus geen toeval dat de uitvaartdienst plaats vond in de Goffert waar de perstribune sinds deze maand naar Jaap is vernoemd. Een prachtige geste van de club.
De geest van Jaap hing ook nadrukkelijk rondom de door hem zelf geregisseerde crematie. Alle gasten werden verwelkomd met punkachtige muziek en de bijeenkomst werd afgesloten met een glas bier.
 
Jaap had ook zelf zijn sprekers geregeld. Onder wie enkele van zijn maten met wie hij ooit de Harde Kern Nijmegen (HKN) oprichtte. HKN is de onafhankelijke eNieSee supportersclub die wars is van commercie, met veel blowende en snuivende leden. Nuilen (is Nijmeegs voor klagen) en knokken hebben ze daarnaast hoog in hun vaandel. En uiteraard alle oude kenmerken (kleuren, typografie, logo enz) van N.E.C. Jaap verzaakte nimmer als HKN-er tot hij journalist werd. Alleen zijn matje, kleding, taalgebruik en onafscheidelijke shag deed hem later nog herinneren aan zijn tijd op de East-Side-tribune.
 
Op uitdrukkelijk verzoek van Jaap verhaalde Danny van de Broek (foto) over zijn journalistieke maatje. Een kwartier voor de dienst holde Danny pas het supportershome binnen met zijn gezin. Hij had een vakantie afgebroken en had ook nog veel zorgen om zijn schoonvader de avond voor de uitvaart. Maar hij wilde ook in stijl van Jaap een goed en mooi verhaal vertellen. Jaap had hem opgedragen de mensen aan het lachen te brengen. Die laatste wens van Jaap kon Danny niet negeren hoewel ook hij overmand was door intens verdrietige gevoelens.
 
Ooit had hij nog de hoop dat hij als chef sport veel voor Jaap had betekend toen zijn collega bekende dat Danny zijn grote fan was. Bleek het te gaan om een hooligan die bij een voor NEC fnuikende tussenstand het veld oprende om Maurice Graef van VVV te grazen te nemen. Dat mislukte. Danny werd opgepakt en voor een jaar uit alle stadions geweerd. Maar door het tumult raakte VVV de regie over de wedstrijd kwijt. Het team van Leen Looijen hervond zich en stelde in die ontmoeting het eredivisieschap alsnog veilig. Tot groot genoegen van Jaap…
 
Niet alleen Danny van den Broek, maar ook Iwan van Duren (Vi) en Willem Vissers (de Volkskrant) lieten Jaap op een schitterende wijze herleven.
 
Samen met Leen Looijen heb ik Jaap daarna op een waardige manier voor de laatste keer mogen uitzwaaien bij de poorten van de Goffert.