Piet van Staalduinen: mijn beste baas!

Vrijdag 15 januari: Met nog ruim 80 andere ex-collega’s de reünie van Syntens bezocht bij mijn vriend Hans Blokzijl in Baarn. Ook Piet van Staalduinen was van de partij. Ik beschouw hem als de beste directeur met wie ik heb mogen samenwerken. Zijn voorganger, de flamboyante interim manager Herman Hovestad, had mij verleid tot een transfer van de KNVB naar het innovatienetwerk voor ondernemers. Herman, die nadien nog werkte bij oa Free Recordshop en Mexx, maakte zich niet bij iedereen populair. Toen hij vertrok, bood ik ook aan te vertrekken. Ik was immers loyaal aan zijn opdracht en werk. Piet verzocht mij mijn voornemen op te schorten en hem eerst even aan te zien als nieuwe directeur.

Ik heb toen andermaal geleerd dat je niet altijd blind moet varen op je eerste gevoel en indruk. Piet zorgde er voor dat ik mijn hele ziel en zaligheid heb ingezet voor Syntens. Hij gaf mij maximale ruimte en vertrouwen.  De laatste jaren kreeg ik een vrije opdracht om Syntens en innovatie op de kaart te zetten. Ik hoefde toen geen managementtaak meer te vervullen. Het werd mijn gelukkigste periode uit mijn werkzame loopbaan. Met dank aan Piet!
 
Onze band rijpte alleen maar en we raakten allengs ook meer geinteresseerd in elkaars leven.  Weet nu dat ’s Gravenzande wordt gedomineerd door de Van Staalduinens. Ze noemen zich allemaal familie van elkaar. Een enkeling wordt geen familie genoemd, maar dat heeft te maken dat hij of zij naar een andere kerk is overgestapt.
Piet op zijn beurt en zijn vrouw Jolanda waren er bij toen ik Hotel Flora, een literair tijdschrift over Hillegom doopte, maar ook bij de crematie van mijn vader. Dat komt ongetwijfeld omdat ook Jolanda in het bollendorp is opgegroeid.
 
Het taaie fusieproces tussen KvK en Syntens leidde er toe dat ik mijn eigen weg ging en dat Piet in eerste instantie in de Raad van Bestuur belandde. Uiteindelijk heeft ook Piet zijn hart gevolgd. Eerst heeft hij zijn tanden gezet in ECN Petten en sinds kort werkt hij voor de Universiteit Delft rondom het lab en de bouwcampus. Daar zal hij ongetwijfeld vandaag of morgen ook te maken krijgen met mijn vriend Alexander Schmets en daarmee zijn we weer indirect met elkaar verbonden. Voelt vertrouwd, zoals ook de reünie in het Groene Paviljoen heel vertrouwd was!