Onno Rienstra geeft mijn basketbal kleur

Woensdag 11 november 2015: In mijn tijd als journalist van het Leidsch Dagblad raakte ik al besmet door het basketbalvirus. Parker (Elmex) Leiden was toen een begrip. Later bij het Algemeen Dagblad volgde ik vooral Nashua (Den Bosch) en het Nederlands team.
 
Ik vond het basketbal op een gegeven moment zo leuk dat ik op te late leeftijd nog een blauwe maandag lid ben geworden van een basketbalvereniging in Rijnsburg die inmiddels niet meer bestaat. Enkele jaren geleden pakte ik de draad weer op bij Blue Arrows in Driebergen. Voor mij de gezelligste vereniging waar ik ooit lid van ben geworden. We trainden met mannen en vrouwen door elkaar. Een enkeling had eredivisie-ervaring, maar de meesten kwamen vooral voor het plezier en de derde helft. Hoogtepunten waren het familietoernooi en de jaarlijks tapasavond.
 
Sinds kort heb ik mij aangesloten bij BV Isala in Deventer. Voor het eerst krijg ik echt training als niet spelend lid van BV Isala 3. Onno Rienstra is niet alleen speler, maar ook trainer en bestuurslid (ledenadministratie).  Ik ben met afstand de oudste en slechtste speler, maar het grappige is dat ik nog steeds progressie maak op 55 jarige leeftijd. Ik leer beter te passen, te verdedigen, het zetten van screens en het maken van lay ups. Dat schept enorm veel voldoening. Vooral met dank voor de persoonlijke aanwijzingen van Onno, die in het dagelijkse leven als senior scienist werkt bij Elementis Specialties, een toeleverancier voor de verfindustrie.